Ortopedia
PEACE & LOVE
Urazy skrętne stawu skokowego są jednymi z najczęstszych urazów sportowych i pozasportowych 70% z nas miała choć raz w życiu skręcenie stawu skokowego Mechanizm urazu: Do kontuzji dochodzi najczęściej w mechanizmie inwersji stopy to znaczy „skręcenia stopy do środka” z następowym uszkodzeniem struktur więzadłowych od strony kostki bocznej. Podział urazów: Stopień I – służy do określania najlżejszych urazów, czyli niewielkiego naciągnięcia torebki stawowej i wiązadeł. Ból w tych urazach jest odczuwalny, ale nieznacznie. Obrzęk występuje tylko przy kostce, jest niewielki i szybko zanika. Stopień II – określa umiarkowane urazy. Charakteryzuje się częściowym przerwaniem wiązadeł i torebki stawowej. Ból jest odczuwalny jako gwałtowny, początkowo silniejszy. Najczęściej uniemożliwia chodzenie. Obrzęki narastają szybko, pojawia się krwiak. Stopień III – całkowite przerwanie wiązadeł i torebki stawowej – to najcięższe spośród urazów stawu skokowego. W pierwszej fazie urazu pacjent sygnalizuje ból o mniejszym natężeniu, niż w przypadku urazu stopnia II, ale ból utrzymuje się znacznie dłużej i wyraźnie narasta przy próbie chodu lub obciążenia stawu. Ból może zupełnie uniemożliwić pacjentowi poruszanie się. Obrzęk i krwiak są widoczne i rozległe – często obejmują cały staw, razem ze śródstopiem. Rozpoznanie: Rehabilitation-Oriented ASsessmenT (ROAST) ocena mechanizmu urazu: wywiad od pacjenta historia urazów: czy był to pierwszy i kolejny uraz ocena możliwości obciążania: próba chodu i obciążania ocena struktur kostnych: klasyfikacja Ottawa, RTG stawu skokowego w 2 projekcjach AP + bok ocena struktur więzadłowych: testy kliniczne, USG, Rezonans Postępowanie po urazie: Jest kilka protokołów postępowania np. PRICE Protection – zabezpieczenie – czyli minimalizacja ryzyka powtórnego urazu bolącego miejsca; Rest – odpoczynek – pozycja kończyny w której są najmniejsze dolegliwości bólowe Ice – chłodzenie – schładzanie miejsca urazu z zastosowaniem woreczków w lodem, schłodzonych kompresów żelowych lub systemów bardziej zaawansowanych jak mankiety schładzające czy systemy kompresyjno - schładzające. Schładzanie tylko bezpośrednio po urazie i nie bezpośrednio na skórę (to postępowanie we wczesnej fazie może ograniczać powstawanie krwiaka,ale jednocześnie ogranicza angiogenezę i rewaskularyzację) Compression – ucisk – delikatny ucisk (taśmy do flossingu) powoduje mniejszy rozrost stanu zapalnego oraz obrzęku, co przyspieszy nieznacznie proces regeneracji Elevation – uniesienie – uniesienie stawu powyżej poziomu serca powinno ograniczyć rozrost obrzęku. Uniesienie nie powinno być zbyt wysokie, aby nie doprowadzać do sytuacji upośledzenia ukrwienia ostatnim czasie popularność zyskuje protokół PEACE & LOVE W pierwszej fazie, bezpośrednio po urazie: Protect – ochrona – podobnie jak we wcześniejszym schemacie najważniejszym jest nie pogarszanie obecnego stanu. Odciążenie. Ograniczenie ruchu na 2-3 dni .Należy tak dostosować pozycję ciała i sposób przemieszczania się, aby zminimalizować ból. Elevate – uniesienie – analogicznie do schematu PRICE – nie zaszkodzi, a może pomóc. Avoid anti-inflammatory modalities – unikanie środków przeciwzapalnych – różne fazy stanu zapalnego przyczyniają się do stopniowej regeneracji uszkodzonej tkanki. Zbyt agresywne leczenie zimnem może prowadzić do upośledzonej regeneracji tkanki i zbędnej syntezy kolagenu. Compress – uciśnięcie – stosowanie ucisku – za pomocą bandaży elastycznych lub plastrowania dynamicznego, czyli kinesiotapingu . Ucisk zewnętrzny zmniejsza obrzęk.. Educate – nauczanie – nowy element postępowania w urazach. Czyli nauczanie procedur postępowania w urazach. Bardzo ważny element procesu leczenia, ponieważ skuteczność rehabilitacji w dużej mierze zależy od współpracy pacjenta z fizjoterapeutą. W kolejnych dniach od urazu L – load (obciążenie) czyli dopuszczenie do optymalnego obciążania stawu objętego urazem. Zaleca się powrót do czynności dnia codziennego z uwzględnieniem bezbolesnego zakres ruchu. O – optymism (optymizm) czyli optymistyczne nastawienie pacjenta do rehabilitacji, co według tego protokołu, obok edukacji pacjenta, stanowi najważniejszy składnik w jego prawidłowym powrocie do zdrowia; V – vascularisation (unaczynienie) czyli pobudzanie układu sercowo-naczyniowego ma stanowić wsparcie w leczeniu urazów układu mięśniowo-szkieletowego; E – exercise (ćwiczenia) – czyli zaleca się stosowanie kilka dni po urazie bezbolesnej aktywności fizycznej, co ma przywrócić mobilność, siłę oraz czucie ciała. Stabilizator? TAK czy NIE? : skręcenie stawu skokowego I stopnia (najłagodniejsze skręcenie stopy): noszenie stabilizatora do 2 tyg. skręcenie stawu skokowego II stopnia: noszenie stabilizatora do 4 tyg Skręcenie stawu skokowego III stopnia (najcięższe skręcenie stawu skokowego): noszenie stabilizatora przez ok. 6- nawet 10 tygodni. Leczenie operacyjne: w przypadkach w których utrzymuje się ból w stawie (impigment)-artroskopia lub w przypadku niestabilnośći (rekonstrukcja więzadeł) Zapraszamy do nas w razie urazu. Pomożemy w powrocie do zdrowia