Medycyna sportowa. Badania okresowe czy to potrzebne?

Medycyna sportowa  lub medycyna aktywności ruchowej. Dla wielu spotkanie z lekarzem sportowym  jest „po pieczątkę” lub „bo są zawody”. Dla wielu , w tym trenerów i działaczy klubowych oraz niestety rodziców, zło konieczne, coś zupełnie niepotrzebnego, na co muszą tracić czas i pieniądze. Postawimy tu kilka pytań dotyczących badania sportowego i odpowiemy na nie. Może to pomoże zrozumieć czym jest medycyna sportowa i badanie okresowe oraz dlaczego w Orto ProSport podchodzimy do tego w taki sposób: Dlaczego muszą być okresowe badania sportowe? Każdy zawodnik, nie zależnie od wieku , jeżeli bierze udział w treningu i zawodach sportowych pod patronatem polskiego związku sportowego (piłka nożna, pływanie , siatkówka itd)  podlega okresowym badaniom sportowym Dlaczego w Orto ProSport badania są co 6 m-cy do 16 r.ż,  a nie co rok? Rozporządzenie z 2019 roku w sprawie badań sportowych pozwala na orzekanie raz w roku. Pozostawia jednak opcje badania sportowego co 6 m-cy do 16 r.ż w przypadku gdy wymaga tego stan zdrowia zawodnika lub specyfika sportu. W okresie szybkiego  rozwoju organizmu u dzieci, który trwa do ok 16 r.ż,   stoimy na stanowisku, że badania powinny być przeprowadzane co 6 m-cy ze względu na monitorowanie rozwoju i stanu zdrowia u dzieci , które niejednokrotnie poddawane są dużym obciążeniom treningowym i częstym zawodom sportowym.  Ocena podstawowych parametrów wzrost i waga oraz ocena ortopedyczna pod kątem zaburzeń motorycznych czy wad postawy w naszym przekonaniu powinna być co 6 m-cy. Dlaczego badanie nie „na zawody”, ale regularnie? Dlatego, że zawodnik podlega obciążeniom treningowym w całym okresie uprawiania sportu, a nie tylko na zawodach. Dla tego jego stan powinien być monitorowany regularnie. Po co to wszystko , przecież to są amatorzy? W tym przypadku należy zdefiniować co to jest sport amatorski , a co to sport profesjonalny czy zawodowy. Sport amatorski: Jest aktywnością ruchową w danej dyscyplinie, mniej lub bardziej zaplanowaną, zorganizowaną i konsekwentną W sporcie amatorskim współzawodnictwo nie jest głównym celem uprawiania sportu, lecz radość, zadowolenie i poprawa samopoczucia. Sport służy człowiekowi Sport profesjonalny: Odmienna jest sytuacja gdzie uprawianie sportu ma na celu współzawodnictwo, czy to indywidualne czy zespołowe, osiąganie coraz lepszych wyników indywidualnych, miejsc rankingowych, miejsc w tabelach i td. W tym przypadku : Sport służy wynikowi Sport zawodowy: Sport profesjonalny staje się sportem zawodowym w przypadku, gdy staje się źródłem utrzymania Po co to wszystko, przecież to zdrowi sportowcy? Tak. W 95 % są to zdrowi sportowcy. Jest jednak grupa zawodników, którzy nie byli nigdy prawidłowo ocenieni, zbadani i uprawiają sport w sposób zaawansowany, nie wiedząc o tym, że mają różnego rodzaju zaburzenia, w mniejszym lub większym stopniu wpływające ich organizm. Są też zawodnicy, u których dochodzi do zmian chorobowych w trakcie treningu. Ideą badań okresowych w sporcie jest wychwycenie tych chorych zawodników, ukierunkowanie ich diagnostyki i leczenia oraz określenie warunków powrotu do sportu lub trwałej dyskwalifikacji Musimy też zdawać sobie sprawę, że część schorzeń, w szczególności kardiologicznych nie jest i nie będzie rozpoznana mimo okresowej oceny zawodnika Naszym celem jest opieka kompleksowa nad sportowcami

Ortopedia
PEACE & LOVE

Urazy skrętne stawu skokowego są jednymi z najczęstszych urazów sportowych i pozasportowych 70% z nas miała choć raz w  życiu skręcenie stawu skokowego Mechanizm urazu: Do kontuzji dochodzi najczęściej w mechanizmie inwersji stopy to znaczy „skręcenia stopy do środka” z następowym uszkodzeniem struktur więzadłowych od strony kostki bocznej. Podział urazów: Stopień I – służy do określania najlżejszych urazów, czyli niewielkiego naciągnięcia torebki stawowej i wiązadeł. Ból w tych urazach jest odczuwalny, ale nieznacznie. Obrzęk występuje tylko przy kostce, jest niewielki i szybko zanika. Stopień II – określa umiarkowane urazy. Charakteryzuje się częściowym przerwaniem wiązadeł i torebki stawowej. Ból jest odczuwalny jako gwałtowny, początkowo silniejszy. Najczęściej uniemożliwia chodzenie. Obrzęki narastają szybko, pojawia się krwiak. Stopień III – całkowite przerwanie wiązadeł i torebki stawowej – to najcięższe spośród urazów stawu skokowego. W pierwszej fazie urazu pacjent sygnalizuje ból o mniejszym natężeniu, niż w przypadku urazu stopnia II, ale ból utrzymuje się znacznie dłużej i wyraźnie narasta przy próbie chodu lub obciążenia stawu. Ból może zupełnie uniemożliwić pacjentowi poruszanie się. Obrzęk i krwiak są widoczne i rozległe – często obejmują cały staw, razem ze śródstopiem. Rozpoznanie: Rehabilitation-Oriented ASsessmenT (ROAST) ocena mechanizmu urazu: wywiad od pacjenta historia urazów: czy był to pierwszy i kolejny uraz ocena możliwości obciążania: próba chodu i obciążania ocena struktur kostnych: klasyfikacja Ottawa, RTG stawu skokowego w 2 projekcjach AP + bok ocena struktur więzadłowych: testy kliniczne, USG, Rezonans Postępowanie po urazie: Jest kilka protokołów postępowania np. PRICE Protection – zabezpieczenie – czyli minimalizacja ryzyka powtórnego urazu bolącego miejsca; Rest – odpoczynek – pozycja kończyny w której są najmniejsze dolegliwości bólowe Ice – chłodzenie – schładzanie miejsca urazu z zastosowaniem woreczków w lodem, schłodzonych kompresów żelowych lub systemów bardziej zaawansowanych jak mankiety schładzające  czy systemy kompresyjno - schładzające. Schładzanie tylko bezpośrednio po urazie i nie bezpośrednio na skórę (to postępowanie we wczesnej fazie może ograniczać powstawanie krwiaka,ale jednocześnie ogranicza angiogenezę i rewaskularyzację) Compression – ucisk – delikatny ucisk  (taśmy do flossingu) powoduje mniejszy rozrost stanu zapalnego oraz obrzęku, co przyspieszy nieznacznie proces regeneracji Elevation – uniesienie – uniesienie stawu powyżej poziomu serca powinno ograniczyć rozrost obrzęku.  Uniesienie nie powinno być zbyt wysokie, aby nie doprowadzać do sytuacji upośledzenia ukrwienia ostatnim czasie popularność zyskuje protokół PEACE & LOVE W pierwszej fazie, bezpośrednio po urazie: Protect – ochrona – podobnie jak we wcześniejszym schemacie najważniejszym jest nie pogarszanie obecnego stanu. Odciążenie. Ograniczenie ruchu na 2-3 dni .Należy tak dostosować pozycję ciała i sposób przemieszczania się, aby zminimalizować ból. Elevate – uniesienie – analogicznie do schematu PRICE – nie zaszkodzi, a może pomóc. Avoid anti-inflammatory modalities – unikanie środków przeciwzapalnych – różne fazy stanu zapalnego przyczyniają się do stopniowej regeneracji uszkodzonej tkanki. Zbyt agresywne leczenie zimnem może prowadzić do upośledzonej regeneracji tkanki i zbędnej syntezy kolagenu. Compress – uciśnięcie –  stosowanie ucisku – za pomocą bandaży elastycznych lub plastrowania dynamicznego, czyli kinesiotapingu  . Ucisk zewnętrzny zmniejsza obrzęk.. Educate – nauczanie – nowy element postępowania w urazach. Czyli nauczanie procedur postępowania w urazach. Bardzo ważny element procesu leczenia, ponieważ skuteczność rehabilitacji w dużej mierze zależy od współpracy pacjenta z fizjoterapeutą. W kolejnych dniach od urazu L – load (obciążenie) czyli dopuszczenie do optymalnego obciążania stawu objętego urazem. Zaleca się powrót do czynności dnia codziennego z uwzględnieniem bezbolesnego zakres ruchu. O – optymism (optymizm) czyli optymistyczne nastawienie pacjenta do rehabilitacji, co według tego protokołu, obok edukacji pacjenta, stanowi najważniejszy składnik w jego prawidłowym powrocie do zdrowia; V – vascularisation (unaczynienie) czyli pobudzanie układu sercowo-naczyniowego ma stanowić wsparcie w leczeniu urazów układu mięśniowo-szkieletowego; E – exercise (ćwiczenia) – czyli zaleca się stosowanie kilka dni po urazie bezbolesnej aktywności fizycznej, co ma przywrócić mobilność, siłę oraz czucie ciała. Stabilizator? TAK czy NIE? : skręcenie stawu skokowego I stopnia (najłagodniejsze skręcenie stopy):  noszenie stabilizatora do 2 tyg. skręcenie stawu skokowego II stopnia:  noszenie stabilizatora do 4 tyg Skręcenie stawu skokowego III stopnia (najcięższe skręcenie stawu skokowego): noszenie stabilizatora przez ok. 6- nawet 10  tygodni. Leczenie operacyjne: w przypadkach w których utrzymuje się ból w stawie (impigment)-artroskopia lub w przypadku niestabilnośći (rekonstrukcja więzadeł) Zapraszamy do nas w razie urazu. Pomożemy w powrocie do zdrowia  

Ortopedia
Choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego – Gonartroza

Artroza- choroba zwyrodnieniowa stawów. Choroba zwyrodnieniowa stawów jest najczęstszą chorobą układu ruchu. Gonartroza (artroza kolana) powstaje w wyniku zaburzenia jakości jak i ilości chrząstki stawowej, której zadaniem jest amortyzowanie ruchów stawu i umożliwienie przesuwania się powierzchni stawowych. Zmianom w obrębie chrząstki stawowej towarzyszą zawsze zmiany i uszkodzenia inne struktur stawowych – samych kości tworzących staw, ale również łąkotek, torebki stawowej, więzadeł, ścięgien i mięśni. Przyczyny powstawania zmian zwyrodnieniowych możemy podzielić na: pierwotne: czyli powstające wraz z wiekiem wtórne:związane z wrodzoną nieprawidłową budową stawu (koślawość, szpotawość),  związane z przebytami urazami, otyłością, chorobami zapalnymi czy w przebiegu innych chorób jak na przykład: RZS, toczeń układowy, cukrzyca,dna moczanowa i inne Objawy choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego: narastający ból, sztywność stawu trzeszczenia przy ruchu zniekształcenie obrysów stawu i osi stawu ograniczenie ruchomości. pogorszenia chodu po płaskim i po schodach okresowe wysięki w stawie występowanie torbieli Bakera w dole podkolanowym (z tyłu kolana) Diagnostyka: w pierwszej kolejności badanie ortopedyczne (wywiad i badanie bezpośrednie) RTG stawu kolanowego w dwóch projekcjach (AP+ bok) , jest to badanie podstawowe !!! uzupełniająco USG stawu ew. dodatkowo badanie RM (rezonans), TK (tomograf) Leczenie: farmakoterapia: leki niesterydowe przeciwzapalne, leki sterydowe w postaci doustnej jak i w postaci injekcji okołostawowych i dostawowych, leki chondroprotekcyjne kwas hialuronowy w postaci injekcji dostawowych terapia PRP / osocze bogatopłytkowe fizykoterapia leczenie opercyjne: artroskopia, osteotomie korekcyjne, alloplastyka stawu (sztuczny staw kolanowy)

Ortopedia
Kwas hialuronowy

Kwas hialuronowy naturalnie występuje w ludzkim organizmie i jest jednym ze składników tkanki łącznej i głównym elementem płynu stawowego oraz macierzy międzykomórkowej. Odpowiada on za kontrolowanie prawidłowej siły tarcia między elementami chrząstki stawowej, a także za poziom elastyczności tkanki łącznej i wiskoelastyczność płynu stawowego. Wstrzyknięty za pomocą iniekcji dostawowej kwas hialuronowy wytwarza warstwę ochronną i odżywia chrząstkę stawową. Choroba zwyrodnieniowa stawów to zaburzenie, w wyniku którego dochodzi do zaburzeń równowagi w chrząstce stawowej i degradacji poszczególnych elementów stawu. W początkowym etapie rozwoju choroby dochodzi do zaburzeń metabolizmu w tkankach. Postępująca degradacja tkanek w zaawansowanych etapach tego schorzenia doprowadza do poważnych uszkodzeń chrząstki stawowej, przebudowy kości, silnych stanów zapalnych w stawach, a nawet do całkowitej utraty prawidłowej funkcji danego stawu. Wśród wielu sposobów leczenia nieoperacyjnego jak leki przeciwzapalne, terapia PRP, injekcji sterydowych, fizykoterapii podanie kwasu hialuronowego jest jednym z nowocześniejszych i skuteczniejszych metod leczenia Wskazania do podania kwasu hialuronowego: choroba zwyrodnieniowa w różnych stopniach zaawansowania pourazowe uszkodzenia chrząstki ograniczenia ruchu w stawach przeskakiwania i trzeszczenia przy ruchu ból stawu uczucie destabilizacji i osłabienia kolan podczas ruchu Podanie kwasu hialuronowego jest formie zastrzyku dostawowego Bezpieczeństwo podania: szybki i minimalnie inwazyjny zabieg brak skutków ubocznych materiał występujący naturalnie w organizmie człowieka zauważalna poprawa sprawności aparatu ruchu ochrona dla tkanek i chrząstki stawowej pomaga w zachowaniu sprawności tkanki kostnej CENA: 250-1000  PLN/INJEKCJA  w zależności od rodzaju i wielkości kwasu

Fizjoterapia
Terapia falami uderzeniowymi

Terapia falami uderzeniowymi jest nieinwazyjnym, nowoczesnym rozwiązaniem do eliminowania przewlekłego bólu występującego w układzie mięśniowo-szkieletowym. Ma swoje zastosowanie w fizjoterapii, ortopedii i medycynie sportowej. Najczęstsze wskazania do leczenia: ból ścięgna Achillesa ostroga piętowa górna i ostroga piętowa dolna, zapalenie powięzi podeszwowej stopy łokieć tenisisty, łokieć golfisty – zapalenie nadkłykcia kości ramiennej kolano skoczka / zapalenie więzadła rzepki zespół mięśnia piszczelowego ból w okolicy biodra oraz pasma biodrowo-piszczelowego bóle stawów barkowych ze zwapnieniami lub bez / wapniejące zapalenie ścięgien stawu barkowego wyrośla kostne w drobnych stawach dłoni w przypadku choroby zwyrodnieniowej stawów 1 stopnia zapalenie kaletki ból w przyczepach ścięgna udowego przewlekłe entezopatie fala uderzeniowa na bóle w okolicy pachwiny ból po wewnętrznej stronie nadgarstka punkty spustowe (trigger points)- bolesne punkty w mięśniach Jak wygląda zabieg? W trakcie zabiegu przykładana jest głowica na bolesny obszar, fala wnika w ludzkie ciało na głębokość kilku centymetrów. Długość trwania pojedynczego zabiegu szacuje się na 5-10 minut. W wyniku działania fali uderzeniowej na tkanki dochodzi do celowych mikrouszkodzeń i powstania stanu zapalnego o niewielkim nasileniu. Ma to na celu stymulację komórek organizmu do działania, w celu regeneracji i naprawy leczonej okolicy. Zwykle stosuje się 5 zabiegów zalecanych średnio co 4-7 dni, czasem należy wykonać nawet do 10 powtórzeń. Zabieg może wywoływać niewielki ból, ale nie wymaga znieczulenia w trakcie terapii.  Większość pacjentów bardzo dobrze znosi zabiegi falami uderzeniowymi.  Możliwe działania niepożądane: Przejściowy rumień lub obrzęk w leczonym obszarze Przejściowe zaburzenia czucia, łagodny ból lub swędzenie Krwiak Wybroczyny Uszkodzenie skóry, w miejscu po wcześniejszym leczeniu kortykosteroidami Przeciwwskazania do terapii falą uderzeniową: Aplikacja na niektóre tkanki: oczy i ich okolice, mięsień sercowy, rdzeń kręgowy, gruczoły rozrodcze, nerki i wątroba Choroby krwi, problemy z krzepnięciem lub stosowanie leków przeciwzakrzepowych Polipy w leczonym obszarze  Ciąża Zakrzepica Choroby nowotworowe Polineuropatia Ostre stany zapalne Aplikacje na obszarach w pobliżu strefy wzrostu kości u dzieci Leczenie miejscowe kortykosteroidami w miejscu aplikacji zabiegu Aplikacja na obszarach ciała i narządach, które mogą zawierać gaz Aplikacja w pobliżu dużych nerwów, naczyń krwionośnych, rdzenia kręgowego i głowy CENA: 90 PLN/ZABIEG  400PLN/PAKIET 5 ZABIEGÓW

Ortopedia
Osocze bogatopłytkowe PRP

Terapia osoczem bogatopłytkowym tzw. PRP (Platelets Rich Plasma) wykorzystuje naturalne  czynniki wzrostu i biologicznie aktywne białka stymulujące procesy naprawcze tkanek. PRP uzyskuje się z krwi własnej pacjenta pobranej pod czas zabiegu. Jest to terapia w pełni bezpieczna, bo oparta na pobraniu własnego materiału biologicznego Jak przygotować się do zabiegu z osocza bogatopłytkowego? Aby uzyskać jak najlepszy efekt terapii należy przestrzegać kilku zasad: nawodnij się w dniu przed oraz w dniu zabiegu nie trzeba być na czczo aby efekt był jak najskuteczniejszy należy na 3 dni przed zabiegiem odstawić leki z grupy NLPZ (leki przeciwzapalne przeciwbólowe) warto pomyśleć o kilku dniach wolnych (urlop, zwolnienie), po podaniu osocza często w ciągu 72h rozwija się w miejscu podania stan zapalny powodujący dolegliwości bólowe oraz ograniczenie ruchomości. Reakcja ta jest całkowicie prawidłowa i nie jest powodem do niepokoju Jak wygląda zabieg? Procedura polega na pobraniu od pacjenta jego krwi żylnej , około 15 ml i odpowiednim przygotowaniu poprzez odwirowanie w specjalnej wirówce (trwa to kilka minut). Następnie uzyskane osocze bogatopłytkowe podaje się w postaci injekcji w miejsce objęte zmianą chorobową w warunkach aseptyki bez  lub pod kontrolą USG. Cała procedura trwa od 20-30 minut Jest to zabieg umiarkowanie bolesny, można zastosować znieczulenie miejscowe, choć najczęściej nie wymaga szczególnego znieczulenia miejscowego (nasilenie bólu podobne do iniekcji). Kolejne dni po terapii: Unikaj nadniernej aktytwności ruchowej przez co najmniej 10 kolejnych dni (utrzymanie normalnej codziennej aktywności bez dodatkowych obciążeń) Przez okres kilku tygodni nie wykonuj zabiegów fizykoterapeutycznych miejscowo można stosować okłady z lodu UWAGA!!! Zakaz przyjmowanie leków z grupy NLPZ po zabiegu. Hamuje to efekt działania osocza. Najlepiej nie przyjmować ich nawet do 4 tyg. Efekt terapeutyczny: Efekt terapii ocenia się po 6 – 8 tyg. od podania Wskazania do terapii PRP: ostrogi piętowe zapalenie ścięgna Achillesa (tendinopatia) łokieć tenisisty łokieć golfisty kolano skoczka kolano biegacza uszkodzenia chrząstki stawowej – chondromalacja uszkodzenia pierścienia rotatorów barku uszkodzenie przyczepów mięśni przywodzicieli uda uszkodzenia innych mięśni, ścięgien i entez, zwłaszcza w medycynie sportowej zapalenie pochewki ścięgnistej lub kaletki choroba zwyrodnieniowa stawów Przeciwwskazania do terapii PRP: choroba nowotworowa choroba krwi, np. trombocytopenia stany zapalne stawów sklerodermia zespół wątrobowo-nerkowy przewlekłe choroby wątroby cukrzyca opryszczka ciąża laktacja zakażenie wirusem HIV zakażenie wirusem HCV Zalety terapii PRP: stosowany jest materiał biologicznie własny co eliminuje ryzyko wystąpienia negatywnej reakcji immunologicznej i zakażeń u leczonej osoby. minimalna inwazyjność wysoka skuteczność gwarantowana przez biologiczną aktywność składników osocza bogatopłytkowego bezpieczeństwo i precyzja iniekcji możliwość powtarzania terapii wg indywidualnych potrzeb i wskazań CENA : 800 PLN / ZABIEG